BATANG-BATA

Akala niya ay nananaginip siya. Isang lalaki na di niya kilala ang
nasa pagitan ng kanyang mga hita. At panay ang sungkal nito sa
kanyang kaselanan. Sumasalisol ang dila. Naninipsip. Humihimod.
Di namamalayan ng lalaki na gising na siya. Patuloy ito sa
ginagawa. Sa kabiglaanan ay di malaman ni Miriam kung ano ang
gagawin. Nadarama na niya ang kasiyahan sa ginagawa sa kanya
ng di kilalang lalaki. Kiliting-kiliti ang kanyang pagkababae sa
dantay ng makapal na bigote nito sa kanyang kaselanan. At kung
sungkalin nito ang kanyang alindog ay parang sumisiil ito ng halik
sa mga labi ng isang babae.
Saglit pang nagtalo ang isip ni Miriam. Pero minabuti niya ang
magtulug-tulugan. Mas nakapanaig sa kanya ang kasiyahang
nadarama niya na kahit minsan man ay di naipalasap sa kanya ng
kanyang asawa.
Biyahero si Tinoy. Tsuper ng malaking trak ng nagluluwas ng
kawayan sa bayan ng Paranaque. At kung umuwi ito ay,
kinabukasan na. Tulad ng araw na iyon na nagbiyahe ito. Tiyak na
kinabukasan na ng hapon ang balik nito. Kung minsan pa nga,
inaabot ito ng dalawang araw bago makabalik.
Patuloy sa kanyang ginagawa ang lalaki kay Miriam,
samantalang patuloy pa rin siya sa pagtulug-tulogan. Pero init na
init na ang kanyang pakiramdam. Sarap na srap na siya sa naiibang
pamamaraan ng di kilalang lalaki. Nagsimula na siyang tumagas na
siyang bumasa sa kanyang kaselanan.
Nasalat ng dila ng lalaki ang katas ni Miriam. At napangisi iyon.
Napasulyap sa kanya. Waring napaghulo ng lalaki na gising na at
nararamdaman na niya ang ginagawa nito sa kanya.
Patay-maling lalong pinag-igi ng lalaki ang ginagawa. Lalong
isinalisol ang mahabang dila sa kaselanan ni Miriam. Lalong
ipinagdiinan ang makapal na bigote. At hindi na napigil ni Miriam
ang sarili. Sa tindi ng sarap ay humulagpos sa kanyang bibig ang
pigil na pag-ungol . . . ang impit na paghalinghing. Minsan pa
siyang tinapunan ng sulyap ng nakangising lalaki. Nagtagumpay
itong gisingin siya sa kaligayahang ipinipilit nito sa kanya.
Namimilipit na si Miriam sa sarap. Pakiya-kiyakis ang mga hita.
At halos ay sabunutan ang buhok ng lalaking nanatiling nakababad
sa kanyang kaselanan. Patuloy siyang sinusungkal. Inuubaob.
Nang makita ng lalaking tangay na ng makamundong
paghahangad si Miriam, ay nagmamadali itong naghubad ng
pantalon. At tinabihan si Miriam. Noon lang nagmulat ng mga mata
ang babae. At kahit madilim, napasnawan niya kung sino ang
pangahas – si Nando, ang binatang kapitbahay nila. Noon pa man,
halata na niyang may kursunada ito sa kanya. Lagi niyang
nahuhuling nanunubok ang binata sa kanya sa paglalaba sa may
poso at nanghahaba ang leeg nito sa pagtanaw sa kanya tuwing
naliligo siya sa may poso.
Wala ng lakas na tumutol pa si Miriam. Tangay na siya ng nagaalab
na damdamin. Lalo pa’t nang simulang susuhin ni Nando ang
kanyang malulusog na dibdib. Lalong napahalinghing sa sarap si
Miriam. Parang ibig nang mapasigaw sa sarap.
Saglit lang at naramdaman niyang kumubabaw na sa kanya ang
lalaki. Naramdaman niya ang pagsayad ng matigas na pagkalalaki
niyon sa kanyang hita at puson. At nang itutok nito ang kasabikan
nito sa kanyang kaselanan, tila wala sa loob na naibuka ni Miriam
ang kanyang mga hita. Katal at nanginginig ang kanyang katawan
sa labis na pananabik. Ibig na rin niyang matikman ang
BATAMBATANG PAGKALALAKI ni Nando.
Marahang bumundol-bundol ang nag-uumigting na kabahagi ni
Nando sa pinakatampok na bahagi ng pagkababae ni Miriam. At
madaling naibaon ni Nando ang kanyang sandata. Sumagad ang
pagkakatimo niyon nang ulusin ng mariin ni Nando ang kalambutan
ni Miriam. Nakagat nang mariin ng babae ang kanyang mga labi
dahil sa di matingkalang sarap. Iba ang kanyang nadaramang
kasiyahan kay Nando. Iba nga pala ang mas bata at mas mapusok
na katalik.
Nang magsimulang umayuda si Nando ay napasabay na rin si
Miriam. Gumigiling ito ay umiimbay naman ang katawan niya. At
bawat galaw ng katawan ni Nando ay sinasabayan niya. At ang
maririing ulos nito ay ginagantihan niya. Sinasalo niyang lahat ang
bayong ginagawa ng kaniig.
Humahagok sa kasiyahan si Nando. Nagpahinga ito sa ibabaw ni
Miriam. Ipinirmi ang nagtutumigas niyang pagkalalaki sa loob ng
sinapupunan ni Miriam at pinag-inamang susuhin naman ang
malulusog na dibdib ng babae.. ngayon lang siya talaga nakatikim
ng ibayong sarap . . . at sa piling pa ng ibang lalaki.
Basam-basa na si Miriam. Wala pa ring tigil ang kababayo sa
kanya ni Nando. Hanggang sa mamaya, lalong binilisan nito ang
pagbayo sa kanya. Kaipal’y malapit na itong sumapit sa lundo ng
sarap. Si Miriam man ay gayundin. Habol ang hininga. Pasalit-salit
ang ungol at halinghing. Kapit-tuko kay Nando. Parang ayaw nang
bumitiw dito. Habang patuloy na bumabalibol sa kanyang
sinapupunan ang nag-uumigting nitong pagkalalaki.
At ibinigay ni Nando ang huling ulos. Sumagad ang pagkakabaon
ng kanyang kasabikan. At hinayaang pumulandit ang masaganang
katas ng kanyang pagkalalaki. Nangislig ang buong katawan ni
Miriam sa sarap. Hustung-hustong dating ni Nando ay siya namang
pagsapit niya sa lundo.
“Mahal kita, Miriam, kaya ko nagawa ito. Patawarin mo ako,”
wika ng binata nang manauli na ang kanilang kahinahunan.
Tumingin lang sa kanya si Miriam. Walang bakas na galit sa
mukha nito. Bagkus ay nakakintal pa roon ang kasiyahang
naipalasap sa kanya ni Nando.
“Ang inaalala ko ay si Tinoy. Baka siya makahalata.”
“Hindi. Mag-iingat tayo.”
Pagkasabi niyon ay nagpaalam na si Nando. Sa likod-bahay ito
dumaan. At bago umalis, ginawaran pa ng masuyong halik si
Miriam.
Tulog na tulog pa rin ang panganay na anak nila ni Tinoy na
katabi niya sa tulugan. May isang taong gulang pa lang ang bata.
Walang kamuwang-muwang sa nagawa niyang kaimbian.
Nakahiga na muli si Miriam ay sariwa pa rin sa kanyang alaala
ang namagitan sa kanila ni Nando. Humanga rin siya sa sa kabilisan
nito. Gayong kung kanyang titingnan ay tila di makabasag-pinggan
man lang si Nando. Iyon pala nasa loob ang kulo.
Nang sumunod na gabi, muling pinanhik ni Nando ang bahay ni
Miriam. Wala ulit si Tinoy. Bumiyahe na naman.. Kaya nga
malayang-malaya na naman nilang magagawa ang magpakalunod
sa kaligayahan.
Sabik na siyang hinihintay ni Miriam. Handa na ito. Bagong
paligo. Mabangung-mabango. Nang tabihan ito ni Nando ay ito na
ang kusang yumakap at pumupog ng halik sa binata.
Noon naman, hindi natulog sa pagbibiyahe si Tinoy. Sinamaan
ito ng katawan at naipasiyang umuwi na lang. Natutop ang mga
taksil pero hindi inilagay ni Tinoy ang batas sa kanyang mga kamay.